W dniu dzisiejszym, dokładnie w 85-tą rocznicę katastrofy samolotu Karaś 23B na Pustyni Błędowskiej, nastąpiło uroczyste odsłonięcie tablicy upamiętniającej ten tragiczny lot. Odsłonięcia dokonał naoczny świadek wspomnianego wydarzenia – pan Andrzej Krawczyk, z którego inicjatywy, jak również dzięki jego usilnym staraniom o zachowaniu w pamięci potomnych tego dramatycznego zdarzenia, powstała tablica. W uroczystym wydarzeniu uczestniczyli także: Wójt Gminy Klucze Norbert Bień, Radny Gminy Klucze Sebastian Sierka oraz Komendant Komisariatu Policji w Kluczach Jerzy Wilk.
Poniżej relacja pana Andrzeja Krawczyka wraz z próbą analizy lotu zakończonego katastrofą:
„1 czerwca 1938 roku, o godzinie 8 minut 43, na Pustyni Błędowskiej uległ katastrofie samolot rozponawczo – bombowy Karaś 23B, w którym zginęła cała załoga.
Ponieważ nie zachował się protokół komisji badającej wypadki lotnicze nie znamy dokładnie przyczyn, które doprowadziły do tej katastrofy. Znamy jedynie pewne okoliczności, które mogły mieć na nią jakiś wpływ.
Załoga Karasia pierwotnie służyła w 12 Eskadrze Liniowej, w Pułku Lotniczym w Warszawie i latała na samolotach Breguet XIX. W połowie 1938r. Eskadra została przezbrojona w nowe, całkowicie metalowe samoloty – Karasie, i jednocześnie przekazana do 2 Pułku Lotniczego w Krakowie, gdzie niejako z marszu podjęła ćwiczenia w letniej szkole ognia na Pustyni Błędowskiej. Piloci tej Eskadry mieli w bardzo krótkim czasie opanować nowy typ samolotu, o wiele trudniejszy w pilotażu, oraz zapoznać się z nowym poligonem na Pustyni Błędowskiej. Trzeba też wziąć pod uwagę to, że Suchodolski był młodym, mało doświadczonym pilotem.
Dolot samolotów z lotniska Rakowice w Krakowie na poligon następował zazwyczaj od wschodu. Dlaczego akurat ten pechowy Karaś nadlatywał od strony południowej?
Pilot, mając problemy z silnikiem samolotu i nie mogąc lądować na południowej części Pustyni ze względu na wydmy piaszczyste, chciał na siłę dociągnąć nad równiejszą, chechelską część Pustyni i tam awaryjnie lądować. I prawie mu się to udało. Niestety, Karaś utracił już całkowicie zdolności lotne i zderzył się z ziemią.
W katastrofie tej śmiercią lotnika zginęli:
pilot – Suchodolski Tadeusz, lat 24, kapral – pochowany w rodzinnym Sochocinie w powiecie płońskim;
obserwator – Tobiasz Stanisław, lat 27, podporucznik – pochowany w rodzinnej Wieliczce;
strzelec samolotowy – Konkol Kazimierz, lat 22, kapral – pochowany w miejscowości Wołoszki, powiat Równe na Wołyniu (obecnie Ukraina).
Różne okoliczności sprawiły, że śmierć tych lotników i miejsce katastrofy uległy zapomnieniu. A oni przecież intensywnie doskonalili swoje wojskowe rzemiosło aby w potrzebie stanąć w obronie ojczyzny. I tylko ślepy los uniemożliwił im spełnienie tego obowiązku.
Przywróćmy o nich pamięć bo na to zasłużyli
Andrzej Krawczyk – naoczny świadek”
(Lokalizacja w Google Maps miejsca katastrofy oraz upamiętniającej tablicy: 9G3Q+VF4 Chechło)
